«Δημοψήφισμα». Μια λέξη που από χθες βρίσκεται στην καθημερινότητα των Ελλήνων μετά την ανακοίνωση «βόμβα» του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος προσπαθώντας να βρει μια διέξοδο να κατευνάσει τη λαϊκή οργή, στράφηκε στην έκφρασή της έσω του δημοψηφίσματος.
Ωστόσο, μέχρι να φτάσουμε στο δημοψήφισμα, η διαδικασία είναι αρκετά πολύπλοκη και πρέπει να προηγηθούν αρκετές ενέργειες, που απαιτούν χρόνο. Σύμφωνα με τα όσα προβλέπει το Σύνταγμα, για να γίνει δημοψήφισμα, θα πρέπει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκδώσει σχετικό Προεδρικό Διάταγμα, μετά από τη σχετική απόφαση της πλειοψηφίας των βουλευτών επί πρότασης που θα έχει κατατεθεί από το υπουργικό συμβούλιο.
Βέβαια από το Σύνταγμα προβλέπεται ρητά ότι δεν επιτρέπεται δημοψήφισμα για ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν δημοσιονομικά θέματα, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει δημοψήφισμα αν η συγκεκριμένη δανειακή σύμβαση έχει πάει στη Βουλή νωρίτερα.
Το Σύνταγμα προβλέπει δύο μορφές δημοψηφισμάτων, αφενός αυτό που αφορά κρίσιμα εθνικά θέματα και απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη 151 βουλευτών, και αφετέρου αυτό που αφορά ψηφισμένα νομοσχέδια και προκηρύσσεται με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Υπογραμμίζεται δε ότι για να θεωρηθεί έγκυρο το αποτέλεσμα δημοψηφίσματος για κρίσιμα εθνικά θέματα, η προσέλευση των ψηφοφόρων θα πρέπει να ανέλθει τουλάχιστον στο 40%, ενώ στην περίπτωση δημοψηφίσματος για ψηφισμένα νομοσχέδια η προσέλευση πρέπει να ανέλθει τουλάχιστον στο 50% των εκλογέων.
Πρέπει λοιπόν η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος να εγκριθεί αρχικά από το υπουργικό συμβούλιο και μετά από την Βουλή. Στη συνέχεια θα πρέπει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας να προχωρήσει στην έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος για να ανοίξει ο δρόμος για το δημοψήφισμα που πρέπει να γίνει ένα μήνα μετά τη λήψη της απόφασης στη Βουλή, και τότε οι πολίτες θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ του «Ναι» και του «Όχι».
Το άρθρο 44 του Συντάγματος
Άρθρο 44: Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, δημοψηφίσματα, διαγγέλματα
1. Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Βουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο. Αν δεν υποβληθούν στη Βουλή μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολή τους, παύουν να ισχύουν στο εξής.
2. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Κανονισμός της Βουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Βουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο. Αν νομοσχέδιο υπερψηφιστεί, η προθεσμία του άρθρου 42 παράγραφος 1 αρχίζει από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
3. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε εντελώς εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να απευθύνει προς το Λαό διαγγέλματα, μετά από σύμφωνη γνώμη του Προέδρου της Κυβέρνησης. Tα διαγγέλματα προσυπογράφονται από τον Πρωθυπουργό και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου