«Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει εφεδρεία. Νομίζω ότι γίνεται μια συζήτηση, εξετάζονται όλα από το αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών, αλλά τελικά εφεδρεία δεν θα γίνει», σχολίασε το στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς Θόδωρος Μαργαρίτης, αναφερόμενος στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις γύρω από τα μέτρα των 11,5 δις.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, «δεν νομίζω ότι θα υπάρξει εφεδρεία. Νομίζω ότι γίνεται μια συζήτηση, εξετάζονται όλα από το αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών, αλλά τελικά εφεδρεία δεν θα γίνει. Νομίζω ότι πάρα πολλά από αυτά που διατυπώνονται ως φόβοι, ως κίνδυνοι, ως σενάρια και απηχούν πολλές φορές και τις σκέψεις που υπάρχουν σε τεχνικές υπηρεσίες της τρόικα ή και στο δημοσιογραφικό δαιμόνιο, δεν επαληθεύονται. Θέλω να σας θυμίσω ότι ξεκινήσανε πάρα πολλά σχόλια λέγοντας ότι δεν θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση και μετά την συνάντηση αποφασίστηκε ότι θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση, και ήδη έχει τεθεί το θέμα στους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Παρατήρησε μάλιστα πως «η επαναδιαπραγμάτευση δεν είναι μια στιγμιαία πράξη, γιατί οι δεσμεύσεις της χώρας και το σύνολο των προβλημάτων δεν λύνονται σε μια συνάντηση, μια φορά και σε μια διαδικασία. Το αίτημα της επαναδιαπραγμάτευσης, η κατεύθυνση η πολιτική βούληση της κυβέρνησης έχει τεθεί στη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον κ. Μπαρόζο. Είναι προφανείς οι αντιδράσεις του κ. Γιούνκερ. Αυτά ακούστηκαν, αλλά η επαναδιαπραγμάτευση σαν κατεύθυνση παρέμεινε στη συμφωνία των αρχηγών. Στη συνέχεια είχαν ακουστεί και διάφορα άλλα τα οποία δεν επαληθεύτηκαν. Πιστεύω ότι όπως και με το θέμα της εφεδρείας δεν θα επαληθευτούν οι Κασσάνδρες που θέλουν να δημιουργούν μείζονα προβλήματα στην κυβέρνηση».
«Η κυβέρνηση δίνει τη μεγάλη μάχη για να παραμείνουμε στο ευρώ»
Όπως ανέφερε ο κ. Μαργαρίτης, «γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια. Υπολείπονται 4 δις όπως είπε ο κ. Στουρνάρας. Θα εξαντληθούν όλα τα περιθώρια ώστε να μην υπάρξουν επώδυνα μέτρα. Τώρα αν υπάρξουν επώδυνα μέτρα, προφανώς θα υπάρξουν και αντίστοιχες επώδυνες καταστάσεις στην κυβέρνηση. Η κυβέρνηση η οποία υπάρχει και δίνει τη μεγάλη μάχη της χώρας μας για να παραμείνουμε στο ευρώ και να ανοίξει ο δρόμος της επαναδιαπραγμάτευσης στηρίζεται σε μία προγραμματική συμφωνία. Αυτή η προγραμματική συμφωνία δεν μπορεί να παραβιαστεί, και νομίζω δεν θα παραβιαστεί. Έχω πολύ αισιόδοξη και θετική αίσθηση για τα πράγματα και γι’ αυτό σας είπα ότι πολλά από αυτά που έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί και ειδικά λόγω και της απουσίας ειδήσεων το καλοκαίρι δεν έχουν επαληθευτεί. Όταν μαζεύονται αυτά τα χρήματα, λύνονται διάφορα προβλήματα. Το πρώτο είναι η αποπληρωμή των ομολόγων μας, μετά η υπόθεση των δανειακών μας υποχρεώσεων και ελαφρυνόμενοι από αυτά εξασφαλίζουμε και τους μισθούς και τις συντάξεις και τη λειτουργία του κράτους».
Σχολίασε μάλιστα πως «το έλλειμμα βρίσκεται στη συνολική πορεία της χώρας, η οποία έχει συσσωρεύσει ένα έλλειμμα. Εξασφαλίσαμε με το PSI και την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ένα κούρεμα του χρέους και απ’ ότι ακούω, αυτή τη στιγμή βλέπουν και νέα αναδιάρθρωση του χρέους, γίνεται μια προσπάθεια να μειωθεί το έλλειμμα. Το πρόβλημα είναι ότι εμείς έχουμε και ένα μεγάλο δημόσιο χρέος και όλο αυτό το πακέτο είναι ένα εκρηκτικό μίγμα».
Γιατί συνεχίζεται η ίδια συνταγή;
Σχετικά με το γιατί η κυβέρνηση επιμένει στο ίδιο μίγμα πολιτικής παρατήρησε πως «οι αιτίες κατά τη γνώμη μου είναι δύο. Η πρώτη αιτία είναι οι ιδεοληψίες κυρίως των δανειστών και των εταίρων, οι οποίοι στο δόγμα της λιτότητας και στη γερμανική λογική της δημοσιονομικής πειθαρχίας εμποδίζουν αυτή τη στιγμή μια ευρύτερη ευρωπαϊκή λύση, η οποία θα μπορούσε με την έκδοση του ευρωομολόγου να έχει δημιουργήσει μια ανάσα στην Ευρώπη, και παραμένουν σε μια λογική, η οποία ουσιαστικά αρνείται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει κρατικό χρέος. Η δεύτερη πλευρά αφορά και την ελληνική περίπτωση. Η χώρα μας εξαιτίας της δημοκρατικής πολυτέλειας που είχε να κάνει δύο φορές εκλογές σε τρεις μήνες, την ώρα που οι γείτονες Ιταλοί, παρόλο που πέρασαν τη λαίλαπα Μπερλουσκόνι συμφώνησαν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τον κ. Μόντι, αυτό μας εκτροχίασε από το πρόγραμμα καθώς και οι λειτουργικές δυσκολίες, μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν καθυστερήσει όπως τα φορολογικά, έχουν δημιουργήσει και ένα κλίμα ανυποληψίας της χώρας. Έχω την εντύπωση πως αν εξασφαλίσουμε το ποσό των 11,5 δις δώσουμε μια εικόνα διαρθρωτικών αλλαγών θα μπορέσουμε να θέσουμε το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και έτσι από τον Σεπτέμβριο να υπάρξει σταδιακή απαγκίστρωση από τους επαχθείς όρους του μνημονίου με επίκεντρο την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής η οποία θα μας δώσει ακόμη μεγαλύτερη ανάσα, την υιοθέτηση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών κατά το πρότυπο της συμφωνίας που υπήρξε στο τελευταίο ευρωπαϊκό συμβούλιο για την Ιταλία και την Ισπανία και μια σειρά άλλα ζητήματα που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις».
«Η γενική εικόνα και η γενική κατεύθυνση που υπάρχει από την προγραμματική συμφωνία είναι η επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, η οποία θα οδηγήσει στη μείωση του χρέους. Η κατεύθυνση για την υιοθέτηση της ανακεφαλαιοποίησης κατά το πρότυπο της συμφωνίας που υπήρξε για την Ιταλία και την Ισπανία. Τα κομμάτια που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις και διευκολύνουν κατά κάποιον τρόπο έναν εργασιακό μεσαίωνα, και αν θέλετε είναι οι πιο αρνητικές πλευρές στο μνημόνιο. Πρέπει να γίνουν μεγάλες προσπάθειες το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα να δώσει χρήματα. Θα πρέπει να υπάρξει μια φορολόγηση στην κίνηση των κεφαλαίων», κατέληξε.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, «δεν νομίζω ότι θα υπάρξει εφεδρεία. Νομίζω ότι γίνεται μια συζήτηση, εξετάζονται όλα από το αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών, αλλά τελικά εφεδρεία δεν θα γίνει. Νομίζω ότι πάρα πολλά από αυτά που διατυπώνονται ως φόβοι, ως κίνδυνοι, ως σενάρια και απηχούν πολλές φορές και τις σκέψεις που υπάρχουν σε τεχνικές υπηρεσίες της τρόικα ή και στο δημοσιογραφικό δαιμόνιο, δεν επαληθεύονται. Θέλω να σας θυμίσω ότι ξεκινήσανε πάρα πολλά σχόλια λέγοντας ότι δεν θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση και μετά την συνάντηση αποφασίστηκε ότι θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση, και ήδη έχει τεθεί το θέμα στους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Παρατήρησε μάλιστα πως «η επαναδιαπραγμάτευση δεν είναι μια στιγμιαία πράξη, γιατί οι δεσμεύσεις της χώρας και το σύνολο των προβλημάτων δεν λύνονται σε μια συνάντηση, μια φορά και σε μια διαδικασία. Το αίτημα της επαναδιαπραγμάτευσης, η κατεύθυνση η πολιτική βούληση της κυβέρνησης έχει τεθεί στη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον κ. Μπαρόζο. Είναι προφανείς οι αντιδράσεις του κ. Γιούνκερ. Αυτά ακούστηκαν, αλλά η επαναδιαπραγμάτευση σαν κατεύθυνση παρέμεινε στη συμφωνία των αρχηγών. Στη συνέχεια είχαν ακουστεί και διάφορα άλλα τα οποία δεν επαληθεύτηκαν. Πιστεύω ότι όπως και με το θέμα της εφεδρείας δεν θα επαληθευτούν οι Κασσάνδρες που θέλουν να δημιουργούν μείζονα προβλήματα στην κυβέρνηση».
«Η κυβέρνηση δίνει τη μεγάλη μάχη για να παραμείνουμε στο ευρώ»
Όπως ανέφερε ο κ. Μαργαρίτης, «γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια. Υπολείπονται 4 δις όπως είπε ο κ. Στουρνάρας. Θα εξαντληθούν όλα τα περιθώρια ώστε να μην υπάρξουν επώδυνα μέτρα. Τώρα αν υπάρξουν επώδυνα μέτρα, προφανώς θα υπάρξουν και αντίστοιχες επώδυνες καταστάσεις στην κυβέρνηση. Η κυβέρνηση η οποία υπάρχει και δίνει τη μεγάλη μάχη της χώρας μας για να παραμείνουμε στο ευρώ και να ανοίξει ο δρόμος της επαναδιαπραγμάτευσης στηρίζεται σε μία προγραμματική συμφωνία. Αυτή η προγραμματική συμφωνία δεν μπορεί να παραβιαστεί, και νομίζω δεν θα παραβιαστεί. Έχω πολύ αισιόδοξη και θετική αίσθηση για τα πράγματα και γι’ αυτό σας είπα ότι πολλά από αυτά που έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί και ειδικά λόγω και της απουσίας ειδήσεων το καλοκαίρι δεν έχουν επαληθευτεί. Όταν μαζεύονται αυτά τα χρήματα, λύνονται διάφορα προβλήματα. Το πρώτο είναι η αποπληρωμή των ομολόγων μας, μετά η υπόθεση των δανειακών μας υποχρεώσεων και ελαφρυνόμενοι από αυτά εξασφαλίζουμε και τους μισθούς και τις συντάξεις και τη λειτουργία του κράτους».
Σχολίασε μάλιστα πως «το έλλειμμα βρίσκεται στη συνολική πορεία της χώρας, η οποία έχει συσσωρεύσει ένα έλλειμμα. Εξασφαλίσαμε με το PSI και την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ένα κούρεμα του χρέους και απ’ ότι ακούω, αυτή τη στιγμή βλέπουν και νέα αναδιάρθρωση του χρέους, γίνεται μια προσπάθεια να μειωθεί το έλλειμμα. Το πρόβλημα είναι ότι εμείς έχουμε και ένα μεγάλο δημόσιο χρέος και όλο αυτό το πακέτο είναι ένα εκρηκτικό μίγμα».
Γιατί συνεχίζεται η ίδια συνταγή;
Σχετικά με το γιατί η κυβέρνηση επιμένει στο ίδιο μίγμα πολιτικής παρατήρησε πως «οι αιτίες κατά τη γνώμη μου είναι δύο. Η πρώτη αιτία είναι οι ιδεοληψίες κυρίως των δανειστών και των εταίρων, οι οποίοι στο δόγμα της λιτότητας και στη γερμανική λογική της δημοσιονομικής πειθαρχίας εμποδίζουν αυτή τη στιγμή μια ευρύτερη ευρωπαϊκή λύση, η οποία θα μπορούσε με την έκδοση του ευρωομολόγου να έχει δημιουργήσει μια ανάσα στην Ευρώπη, και παραμένουν σε μια λογική, η οποία ουσιαστικά αρνείται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει κρατικό χρέος. Η δεύτερη πλευρά αφορά και την ελληνική περίπτωση. Η χώρα μας εξαιτίας της δημοκρατικής πολυτέλειας που είχε να κάνει δύο φορές εκλογές σε τρεις μήνες, την ώρα που οι γείτονες Ιταλοί, παρόλο που πέρασαν τη λαίλαπα Μπερλουσκόνι συμφώνησαν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τον κ. Μόντι, αυτό μας εκτροχίασε από το πρόγραμμα καθώς και οι λειτουργικές δυσκολίες, μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν καθυστερήσει όπως τα φορολογικά, έχουν δημιουργήσει και ένα κλίμα ανυποληψίας της χώρας. Έχω την εντύπωση πως αν εξασφαλίσουμε το ποσό των 11,5 δις δώσουμε μια εικόνα διαρθρωτικών αλλαγών θα μπορέσουμε να θέσουμε το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και έτσι από τον Σεπτέμβριο να υπάρξει σταδιακή απαγκίστρωση από τους επαχθείς όρους του μνημονίου με επίκεντρο την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής η οποία θα μας δώσει ακόμη μεγαλύτερη ανάσα, την υιοθέτηση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών κατά το πρότυπο της συμφωνίας που υπήρξε στο τελευταίο ευρωπαϊκό συμβούλιο για την Ιταλία και την Ισπανία και μια σειρά άλλα ζητήματα που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις».
«Η γενική εικόνα και η γενική κατεύθυνση που υπάρχει από την προγραμματική συμφωνία είναι η επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, η οποία θα οδηγήσει στη μείωση του χρέους. Η κατεύθυνση για την υιοθέτηση της ανακεφαλαιοποίησης κατά το πρότυπο της συμφωνίας που υπήρξε για την Ιταλία και την Ισπανία. Τα κομμάτια που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις και διευκολύνουν κατά κάποιον τρόπο έναν εργασιακό μεσαίωνα, και αν θέλετε είναι οι πιο αρνητικές πλευρές στο μνημόνιο. Πρέπει να γίνουν μεγάλες προσπάθειες το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα να δώσει χρήματα. Θα πρέπει να υπάρξει μια φορολόγηση στην κίνηση των κεφαλαίων», κατέληξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου